چگونه ارزون سفر کنیم و اقامتی ارزون داشته باشیم
یکی از هزینه های اصلی توی هر سفری بدون شک هزینه اقامته. خوب چی کار کنیم تا این هزینه تا حد ممکن پایین بیاد و در عین حال این کاهش هزینه به معنای خوابیدن در کنار خیابون نباشه؟! 
بدون شک اولین و سرراست ترین انتخاب، آژانس های مسافرتی هستند. البته بسته به دیدگاه شما می تونه انتخاب بدی هم نباشه. اگه از اون آدمهایی هستید که دوست دارن توی هتلهای لوکس اقامت کنن یا خیلی وقت و حوصله جستجو ندارن یا به هیچ وجه دسترسی به کارت اعتباری برای رزرو ندارن، آژانسهای مسافرتی انتخاب مناسبی می تونن باشن، البته بیشتر برای کشورهایی که ایرانیها به اونجاها زیاد سفر می کنن یا تورهای اونا تو ایران ارائه میشه. ترکیه، مالزی تایلند، ارمنستان و گرجستان کشورهایی هستند که آژانسها معمولا با هتلهای اونجا قرارداد دارن و اتاق هاشون رو از ماهها جلوتر رزرو می کنند.
از انصاف نگذریم، به غیر از بعضی وقتها مثل نوروز، میشه توی آژانس ها قیمتهای مناسبی رو گیر آورد. بهترین زمان وقتیه که تعطیلات بزرگ مثل نوروز تموم میشه. اون وقت خیلی از آژانسها اتاق هایی رو که رو دستشون مونده و قطعا مشتری زیادی براشون پیدا نمی کنن رو به قیمت مناسب ارائه میدن یا حتی به حراج میذارن. همین چند روز پیش آگهی آژانسی رو دیدم که برای یک هفته اقامت توی یه هتل سه ستاره در تایلند 290 هزار تومن می گرفت. ولی به نظرم به غیر از این چند تا کشور، آژانس ها برای کشورهای دیگه به ویژه برای اروپا انتخابهای مناسبی رو ارائه نمی کنند و معمولا خیلی گرون هستند.
به نظرم کلا برای آژانس ها در این مورد چند تا ایراد وجود داره:
یکم، فقط هتلهای لوکسی رو ارائه میدن که دست کم سه ستاره هستند یعنی اگه کسی دنبال هتلهای خیلی ارزون یا هاستل بگرده چیزی گیرش نمیاد.
دوم، بعضی وقت ها هتل های لوکسشون نقصهایی داره مثلا یکی از دلایل ارزونتر بودن هتلهاشون اینه که در حاشیه شهر قرار گرفتن و برای رفت و آمد به شهر باید هزینه کنید.
سوم، اینکه برای کشورهایی که ایرانیها به ندرت به اون سفر می کنند مثل کامبوج یا شیلی این آژانسها چیزی برای ارائه ندارن و اون آژانسهای بزرگی که کارت اعتباری دارن اون هتلی رو که خودتون پیشنهاد میدید رو رزرو می کنند.
چهارم، کاری که آژانس ها می کنند عملا رزرواسیون نیست بلکه اونها از شما تمام هزینه اقامت رو میگیرن. این به این معنیه که شما دست و پاتون بسته میشه و عملا نمی تونید برنامتون رو توی سفر تغییر بدید مگه اینکه بی خیال پولتون بشید. اگه هم رزرو خالی رو براتون انجام بدن ازتون هزینه می گیرن در حالیکه بعضی سایتها به رایگان این کار رو انجام میدن البته به شرط داشتن کارت اعتباری.
اگه خواستید از آژانسها هتل بگیرید حتما دقیق در مورد جا و مکان اون و تعداد ستاره های واقعیش بپرسید. هتل های درست و حسابی همشون سایت دارن و می تونید اطلاعاتی که آژانسها بهتون میدن رو با سایت مقایسه کنید. باز هم تاکید می کنم چشم و گوش بسته حرف آژانس ها رو قبول نکنید. بعضی وقت ها آژانس ها چیزهای بدیهی رو به عنوان یه امتیاز به شما القا می کنند مثلا میگن سه شب هتل پنج ستاره به همراه سه وعده صبحانه. تمامی هتل های ستاره دار به شما صبحانه رایگان ارائه میدن. خوش به حال اونهایی که با این دلار گرون می تونند برن هتل پنج ستاره! 
خوب حالا اومدیم و مثل من عشق سفر داشتید و جیبتون هم تار عنکبوت بسته بود. 
می خواید هزینه رو کم کنید. یه جایی باشه که بشه شب رو به صبح رسوند. براتون مهم نیست که سونا و جکوزی نداشته باشه. به طور خلاصه یه جای ارزون در عین حال آروم و خودمونی.
خیلی وقته که فعالان صنعت گردشگری به این نتیجه رسیدن که قرار نیست فقط پولدارها به جهانگردی برن. بخش عمده کسایی که دوست دارن سفر کنند طبقه متوسط و جوونها هستند که نمی تونند بودجه زیادی برای سفر کنار بذارن یا هزینه سفرهای لوکس رو بپردازن. جذب این طبقه و فراهم آوردن شرایط برای سفر کردن اونا، پول زیادی رو برای کشورهای میزبان به ارمغان میاره. این وسط قشر جوون خیلی باارزش تر هستن چون معمولا اینها هستند که بیشتر مایل به سفر به جاهای عجیب غریب تر و سفرهای ماجراجویانه هستند. 
ارائه پرواز، هتل و تورهای ارزون قیمت بهترین راه کار برای جذب جوونهای عاشق و بی پوله.
برای اقامت جوونها، اقامت گاههای ارزون قیمتی توی بیشتر کشورهای توریستی دنیا در نظر گرفته شده که بهشون هاستل (Hostel) یا هتل جوانان میگن. هاستل ها یه جورایی مخلوطی از مهمون خونه های خودمون و خوابگاههای دانشجویی هستند البته یه کمی مدرن تر. این هاستل ها معمولا یه ساختمون کوچیک یکی دو طبقه یا یه طبقه از یه ساختمون بزرگ هستن. بعضی هاشون خیلی تمیز و شیکند بعضی هاشون کثیفی از سر و روشون بالا میره. ممکنه اتاق یک نفره یا دونفره داشته باشن یا نداشته باشن. بعضی هاشون اتاق های خوابگاهی هم دارن یعنی 4 تا 12 تخت توی یه اتاق دارن و هر تخت رو به یه نفر اجاره میدن. یعنی شما می تونید با چند نفر دیگه که هیچ وقت توی عمرتون ندیدینشون هم اتاق بشید و البته هزینه اقامتتون سرشکن بشه. این خاصیتیه که هیچکدوم از هتل ها ندارن.
اتاق های هاستل می تونند حموم و دستشویی جداگانه یا عمومی داشته باشند درست مثل خوابگاههای دانشجویی. معمولا بیشترشون آشپزخونه ای دارن که مهمونها می تونند ازش استفاده کنند. شما می تونید مواد اولیه رو خودتون تهیه کنید و برای خودتون آشپزی کنید که خوب این قطعا میتونه خیلی هزینه خورد و خوراکتون رو کاهش بده. معمولا این آشپزخونه ها مجهز هستند و توشون انواع قابلمه و بشقاب و قاشق و لیوان و یخچال یا حتی گاهی ماکروفر هم پیدا میشه. توی هاستل ها معمولا انتظار میره که خود مهمونها ظرفهای کثیف شده رو بشورند چون این هاستلها یا نفر تخصصی برای نظافت کردن ندارن یا تعدادشون خیلی کمه. خوب اینطوریه که قیمت یه هاستل پایین تر از هتله. هاستل ها معمولا اینترنت وایرلس رایگان دارن. خیلی هاشون هم یه اتاق رو برای تماشای تلویزیون و فیلم اختصاص دادن.
قیمت هاستل ها هم می تونند کاملا متفاوت باشند. گرون ترین هاستلی که رفتم توی مسکو بود نزدیک میدون سرخ که بابت هر شب اقامت توی اتاق دو نفره، از هر نفر 50 دلار می گرفت که این برای یه هاستل قیمت خیلی زیادیه. اصولا قیمت هاستل ها خیلی پایین تر از این حرفهاست. توی اروپا که مقصد خیلی گرونیه میشه راحت یه تخت توی اتاق خوابگاهی با قیمت 10 یورو یا یه کم بیشتر پیدا کرد. توی جنوب شرق آسیا قیمت ها پایین تره و میشه یه اتاق دو نفره رو با 20 دلار گرفت. من توی پرو یه اتاق دو نفره رو گرفتم 12 دلار یعنی نفری 6 دلار! 
اگه می خواستیم می تونستیم توی جاهای پایین تر شهر ارزونترش رو هم گیر بیاریم. توی لنکاوی مالزی هاستلی گرفتم که به نظر من از یه هتل سه ستاره شیک تر رو تمیزتر بود.
هاستل براق ما (من و سعید) در لنکاوی مالزی
هاستل ها غیر از هزینه پایین نکته مثبت دیگه ای هم از نظر من دارن. محیطشون خیلی خودمونی و صمیمیه. شما می تونید کلی مهمون دیگه رو که حداقل توی سفر دیدگاهی نزدیک به دیدگاه شما رو دارند ملاقات کنید و باهاشون آشنا بشید. اتفاقی که توی هتل های لوکس کمتر می افته. گاهی هم بین این دوستان جدید می تونید همسفر برای قسمتی از سفرتون پیدا کنید. این هم صحبتی خیلی می تونه توی آشنایی با مردم کشورهای مختلف، به ویژه کشورهایی که امکان سفر به اونها برای ما کمتره، کمکتون کنه. توی سفرم به آمریکای جنوبی، در سائوپائولو با یه پسر جوون آرژانتینی آشنا شدم. خیلی به من توی خریدن قهوه و کاکائو کمک کرد. اطلاعاتش در مورد ایران حرف نداشت. عاشق فیلمهای کیارستمی بود! نظر من رو در مورد فلان فیلمش می پرسید. من هم که توی سینما تعطیلم! فقط مثل بز نگاش می کردم. آبروم رفت!! 
در مورد ایمنی توی هاستل، حتی توی اتاق های خوابگاهی نگران نباشید. توی یه هتل پنج ستاره شاید
دزدی بشه ولی توی یه هاستل نه. البته احتیاط شرط عقله. معمولا توی اتاق های خوابگاهی کمدهای کوچیکی برای قرار دادن اشیای قیمتی وجود داره. پس بهتر همیشه یه قفل کوچیک همراهتون باشه. مسئول هاستل هم از کسانیه که حتما میشه بهش اعتماد کرد و مدارک و پول رو بهش سپرد.
هاستل ها همیشه وسایل خواب مثل ملافه و پتو در اختیارتون قرار میدن ولی بعضی هاشون حوله رو در ازای دریافت مقداری پول بهتون میدن پس بهتره همیشه حوله همراهتون باشه. دمپایی هم یادتون نره.
طبیعیه نباید از یه هاستل انتظار خدمات یه هتل چند ستاره رو داشته باشید. شاید اگه تجربه اش رو ندارید اولش حتی توی ذوقتون بخوره به ویژه اگه قبلش توی هتلهای لوکس اقامت کرده باشید. ولی زود به این نوع اقامتگاهها عادت می کنید و بعد از چند وقت ازش لذت هم می برید. اونجا رو یه خوابگاه بین المللی بدونید. همه جور آدم هم توشون پیدا میشه. قطعا نباید انتظار داشته باشید که بتونید با همه گرم بگیرید. بعضی ها خیلی سردند و ارتباط باهاشون کار حضرت فیله. ممکنه بعضی هاشون حتی بی ادب باشن 
. ولی کلا درصد آدمهای خوش برخورد توشون بیشتر از آدمهای مزخرفه.
خوب شاید الان این سوال مطرح بشه که چطور یه هاستل خوب پیدا کنیم. باز هم بهترین راه پیر داناست: اینترنت. چندین سایت معتبر وجود دارن که به شما اجازه جستجو و رزرو هاستل رو میدن مثل Booking و HostelBookers یا HostelWorldو کلی سایت دیگه. من اولی رو بیشتر از همه می پسندم و توی 95 درصد موارد ازش استفاده می کنم و بعدش هم مورد دوم. توی این سایت ها با وارد کردن نام شهر و تاریخ ورود و خروج می تونید لیست تمامی هتل ها و هاستلهای اون شهر رو که توی این سایت ها عضو هستند رو ببینید. می تونید نتایج رو به راحتی بر اساس قیمت، تعداد ستاره هتل، فاصله از مرکز شهر یا یه سری از امکانات دسته بندی کنید. مثلا می تونید فقط هاستل ها یا فقط هتل های پنج ستاره رو ببینید. همینطور می تونید نتایج رو بر اساس قیمت به طور صعودی یا نزولی مرتب کنید.
با کلیک کردن بر روی هر کدوم از هاستل ها می تونید صفحه اطلاعات اون رو مشاهده کنید. معمولا این اطلاعات توی صفحه هر هاستل پیدا میشه. من برای توضیح بهتر اینجا از سایت Booking استفاده میکنم. مثل قسمت قبل دنبال یه هاستل توی نایروبی پایتخت کنیا می گردم:
سه: نمره هاستل که معمولا از ده حساب میشه. این نمره رو مهمون های هاستل بهش میدن. بعد از اقامت یه مهمون توی هاستل، یه ایمیل از طرف سایت رزرو کننده برای اون مهمون ارسال میشه و ازش تقاضا می کنه تا به یه سری سوالات در مورد اون هاستل جواب بده و از روی این جوابها نمره ای به هاستل داده میشه. نمره کلی هاستل میانگین این نمره هاست. زیر نمره هاستل نوشته که این نمره حاصل نظر چند نفر بوده. خوب قطعا نمره هشتی که از نمره دادن 500 نفر به دست اومده باشه خیلی معتبرتر از نمره هشتیه که از نمره دادن 5 نفر به دست اومده باشه. قطعا نمره بالاتر نشانه بهتر بودن وضعیت یه هاستله البته فقط نباید بر اساس اون نمره تصمیم گرفت چون این نمره نظر شخصی مهمونهاست و سلیقه ها می تونه متفاوت باشه.
چهار: لینکی برای مشاهده نظرهای مهمونها. این نظرها صرفا نظر شخصی هستند و می تونه به شما دیدی در مورد اون هاستل بده ولی نباید ملاک تصمیم گیری نهایی قرار بگیره.
پنج: توضیح مختصری در مورد هتل و محل اون. اگه نزدیک مترو یا ایستگاه اتوبوس باشه توش گفته میشه. اگه صبحونه به رایگان سرو بشه یا اینترنت داشته باشه حتما توی توضیحاتش میگه. با دقت بخونیدش.
شش: جدول قیمتهاکه توی این جدول انواع اتاق، قیمت و عکسی از اون اتاق رو گذاشته. اگه روی عکس کلیک کنید یه مقدار اون جدول بازتر میشه و اطلاعاتی در مورد امکانات و حتی مساحت اتاق در اختیارتون میذاره. به قیمت ها دقت کنید که بالاش نوشته شده قیمت به ازای هر اتاق یا هر نفر. حتی واحد پول رو هم می تونید عوض کنید. یکی از خونه های خیلی مهم این جدول شرایط اون اتاقه. مثلا توش نوشته صبحونه داره یا نه. چیزهایی که توش خیلی مهمه ایناست: اگه کنسل کنید یا تغییر تاریخ بدید یا اصلا خبری ازتون نشه (no show) چه اتفاقی می افته. بعضی هاشون نوشتن اصلا قابل کنسل نیست. یا بعضی هاشون میگن مثلا اگه تا دو روز قبل از اومدنتون کنسل کنید اشکالی نداره ولی بعدش انقدر پول کم می کنیم. دقت کنید موقع رزرو کردن چه اتفاقی برای اعتبار توی کارتتون می افته. خیلی هاشون نوشتن موقع رزرو پولی به عنوان ودیعه کم نمیشه ولی بعضی هاشون مثل بیشتر هاستلهای توی برزیل یه مقدار ودیعه توی همون لحظه کم می کنن. پرداخت تمام هزینه یا بخشی از اون ( در صورت پرداخت ودیعه) توی همون هاستل به صورت نقدی انجام میگیره.
هفت: بعد از جدول هم یه سری اطلاعات در مورد امکانات هاستل، زمان ورود و خروج و شرایط کنسل کردن و غیره آورده شده.
فکر کنم دستتون اومده باشه که چه چیزهایی برای انتخاب یه هاستل خوب مهم هستند. بعد از چند تا هاستل رفتن دیگه قشنگ دستتون میاد کجا چطوریه. بهتره اولش یه کم بیشتر دقت به خرج بدید.
یه چیزی دیگه هم بگم به غیر از Booking.com تقریبا همه سایت ها (حالا چه هاستل بخواد چه نخواد) موقع رزرو کردن 10 درصد بابت ودیعه از کارتتون کم می کنند. فقط این سایت رایگانه مگه اینکه خود هاستل ودیعه بخواد. تضمینی هم نیست برای همه کشورها توی این سایتها هاستل پیدا بشه. مثلا برای ایران یا اوگاندا توی Booking هاستلی پیدا نمی کنید.
بابت رزرو کردن نیاز به یه کردیت کارت یا همون کارت اعتباری دارید که خوب تقریبا خیلی ها توی ایران ندارن.
بزرگترین نقطه ضعف ایرانیها برای سفرهای خارج از کشور. 
چی کار کنیم؟ تا همین چند وقت پیش یه سری از بانکها به واسطه بعضی بانکهای آذربایجان یا تاجیکستان کارت اعتباری ویزا یا مستر صادر می کردن که جلوی اون گرفته شد. ولی هنوز خیلی از موسسه های شخصی این کار رو میکنند. البته قطعا نمیشه به همشون اعتماد کرد. هر چند به خود بانکهامون هم نمیشه اعتماد کرد. هیچ کدومشون پای حرفاشون نمی مونن. ولی اگه یه بار کارت بگیرید تا زمان پایان اعتبار اون کارت که معمولا سه ساله کارتون راه می افته (بعد سه سال هم کی مرده کی زنده!). حتی اگه کارتتون خالی هم باشه مشکلی وجود نداره. هاستل ها اجازه ندارن و نمی تونن موجودیتون رو چک کنند. البته اگه نیاز به کم کردن پول از کارتتون باشه مثلا در شرایط کنسلی بعد از اتمام مهلت قانونی ممکنه مشکل برای کارتتون پیش بیاد. (گرفتن کارت از این موسسه ها فقط یه پیشنهاده فردا نیاید منو لعنت کنید بگید فلان شرکت پولمون رو خورد تقصیر تو بود!!!). حتما نیاز نیست که کارت اعتباری شما فیزیکی باشه کارت اعتباری مجازی هم جواب میده.
اگه دوستی در خارج دارید از اون کمک بگیرید. خوب توی این مورد بهتره هاستلی رو انتخاب کنید که ودیعه نخواد و حتما سر موقع به اون هاستل برید تا از دوستتون پولی کم نشه. یکی از راههایی که یه کم وقت گیره ولی معمولا جواب میده اینه که به اون هاستل ایمیل بزنید و توضیح بدید که تو فلان تاریخ میخواید بیاید ولی به دلیل وجود مشکلات تحریم، توی ایران دسترسی به کارت اعتباری ندارید. بعضی هاشون قبول می کنند و رزرو می کنند و حتی نامه رزرویشن براتون می فرستند. البته توی فصلهای توریستی نباید خیلی انتظار چنین لطفی رو داشته باشید. من خودم برای سفر به ونیز این کار رو کردم و جواب داد.
راه آخر هم اینه که اصلا رزرو نکنید. چند تا هاستل رو فهرست کنید و فقط روز قبل از رفتن چک کنید که کدومشون جا دارن. بعد مستقیم برید همونجا و یه اتاق بگیرید. این روش حتما در فصلهایی که خیلی توریستی نباشه جواب میده. حتی توی فصل توریستی در خیلی از کشورها جواب میده (قطعا نه توی ایتالیا و فرانسه که وحشتناک توریستی هستن و نه توی روزهای کارناوال توی ریودوژانیرو).
این رو هم بگم رزروی که از این سایت ها می گیرید برای سفارتخونه ها معتبر هستند. برگه رزرو برای شما همون موقع ایمیل میشه و از همون برای سفارت پرینت بگیرید. همون سربرگ سایت برای اعتبار کافیه. مهر هم نمی خواد. اگه آژانسها گفتن می خواد دروغ میگن. البته برای بعضی از سفارتها مثل کشورهای اروپایی بهتره هتل های گرون قیمت تر (که البته هزینه کنسلی نداشته باشن) رو رزرو کنید و بعدش کنسلش کنید تا اون سفارت فکر کنه شما قراره کلی پول خرج کنید.
بهتره از اون رزروی که انجام میدید یه پرینت هم داشته باشید به ویژه زمانی که تازه می خواید وارد اون کشور بشید. ممکنه مسئولان اداره مهاجرت بهتون گیر بدن. نداشتن این پرینت برای من توی اوگاندا در زمان ورود خیلی دردسر درست کرد.
- ۹۷/۰۷/۲۴