شروع جهانگردی و سفرهای خارجی؛ چگونه شروع کنیم؟

سفر به خارج از ایران برای سالیان دراز آرزوی من بوده و همیشه این سوال رو داشتم که واقعا برای سفرهای خارجی و دیدن دنیا باید از کجا شروع کرد؟ البته همیشه یک جواب دم دستی براش داشتم: باید یک پول قلمبه داشته باشم، و چون نداشتم مرحله بعدی این میشد که باید حسابی کار و پس انداز کنم تا بتونم هر چند سالی یک سفر خارجی با تور داشته باشم.

خوب الان که میتونم هر سال اونم بیش از یک سفر به خارج ایران داشته باشم علتش اینه که به جواب هایی به غیر از اون جواب اولیه رسیدم. توی این مطلب میخوام جواب هام رو باهاتون به اشتراک بزارم.

شاید اینطور به نظر برسه که اول باید هدفتون رو از سفر مشخص کنید. ممکنه درست باشه. ولی اگر خیلی اهل فکر کردن و ساعت ها تجزیه تحلیل و آوردن افکارتون روی کاغذ نیستید، خیلی نگران نباشید، سفر اونم به یک کشور جدید با جاذبه های طبیعی، تاریخی و فرهنگی متفاوت، خودش به اندازه کافی جذاب هست که نیاز به هیچ دلیل دیگری نداشته باشه. چیزی که از تعیین هدف خیلی خیلی مهمتره مشخص کردن سبک سفرتون هست. تکلیف خودتون رو مشخص کنید که با تور میخواهید سفر کنید (اون هم خودش به زیرمجموعه تورهای لاکچری و تورهای معمولی میشه تقسیمش کرد) یا مثل من با تور حال نمی کنید. البته نمیخوام سفر رفتن با تور رو بطور کلی نفی بکنم. افراد زیادی هستند که علاقه ای به وقت گذاشتن برای برنامه ریزی سفر ندارند (یا فرصتش رو ندارند) یا اینکه اصلا در سفرهای اول اعتماد به نفس لازم رو ندارند. خود من اولین سفر خارج از کشورم بدلیل عدم آگاهی از اینکه با کمی مطالعه و تلاش میتونم اونور آب هم گلیمم رو از آب بیرون بکشم، با تور رفتم. توصیه من پیدا کردن تورهایی هست که کمی ماجراجویی در برنامه هاشون داشته باشند.

 

نیوزلند از اون جاهایی هست که ندیدم توری برای اونجا باشه (چه برسه به تور ارزان)، خودتون باید آستین ها رو بالا بزنید.

اگر قصد سفر با تور رو ندارید باید یک سری موارد رو از قبل تعیین کنید. با سبک سفر بک پکری دوست دارید سفر کنید (لزوما نباید کوله پشتی داشته باشید تا بک پکر باشید، با یک چمدان کوچک هم میشه بک پکر بود)؟ قصد دارید فاصله بین شهرها رو هیچ هایک کنید، با حمل و نقل عمومی برید یا اصلا هواپیما؟ محل اقامتتون چطوری قراره باشه، کوچ سرفینگ، هاستل، هتل، ایربی ان بی و یا …؟ از همه مهمتر تنهایی قراره سفر برید یا گروهی؟

جواب دو تا سوال خیلی مهم رو هم باید بدونید که یک جورایی با سوال های بالا هم پیوند میخوره: چقدر برای یک سفر قصد هزینه کردن دارید و چقدر وقت دارید. مسلما سفر ۵ روزه با سفر یک ماهه تفاوت هایی داره. در سفرهای کوتاه گزینه هاتون کمتر میشه.

پس از اینکه دید کلی نسبت به سبک سفرتون پیدا کردید میتونید راجع به اون هفته ها و شاید ماه ها مطالعه و تحقیق کنید که خیلی هم خوب هست. ولی یک گزینه خیلی بهتر از مطالعه صرف هم هست: شروع کنید. تا وقتی که شروع به تجربه کردن نکنید اون اطلاعات که از طریق مطالعه کسب کردید ارزش چندانی نداره (شرمنده رک هستم ولی در مورد سفر واقعا اینطوره). بهترین جا برای شروع کردن هم برای ما ایران هست. این نه به این دلیل هست که بیش از اندازه نسبت به ایران و زیبایی هاش عرق دارم (که دارم)، بلکه به این خاطره که تجربه کسب کردن هزینه داره و پرداختن این هزینه توی ایران مسلما کمتره. وقتی میگم هزینه منظورم مالی، جسمی و روحی هست. ضمن اینکه با آستانه تحمل خودتون در شرایط سخت، قدرتتون در صرفه جویی و پایین آوردن هزینه ها و بطور کلی توانایی هاتون هم آشنا میشید.

بهترین کار شروع کردن با قدم های کوچک هست. از یک سفر یک روزه و حتی نیم روزه به شهر و روستای همسایتون آغاز کنید. بعد فواصل دورتر و مدت بیشتر. سعی کنید همون سبکی که قصد دارید سفر خارجی تون رو انجام بدید در ایران هم سفر برید. اگر قصد بک پکری و کوله گردی در اروپا رو دارید، توی ایران هم همین سبک سفر رو تجربه کنید. مثلا اگر قصد دارید در یک سفر طولانی خودتون آشپزی کنید، آشپزی حین سفر رو اینجا هم تجربه کنید. این مساله در مورد حمل و نقل هم صادقه. اگر قصد دارید در سفرهای آینده از اتوبوس های داخل شهر استفاده کنید، اینطور نباشه چون توی ایران تاکسی ارزونه پس این فاکتور رو اینجا ازش صرف نظر کنید.

 

در استرالیا غذای رستوران ها گرونه و چاره ای بجز آشپزی نداشتم.

هر وقت احساس کردید تجربه کافی کسب کردید و اعتماد به نفسش رو دارید برید سراغ مرحله بعدی. منظورم آمادگی ۱۰۰ درصد نیست، چون غیر ممکنه، ۵۰ درصد هم کافیه 😊

واسه اولین سفرهای خارجی هم توصیه می کنم کشورهای همسایه رو انتخاب کنید: ارمنستان، گرجستان و ترکیه. هر سه تاشون به ویزا احتیاج ندارند، کشورهای گرونی نیستند و بجز ترکیه که در یک سال اخیر کمی مشکل پیدا کرده از نظر امنیت هم قابل قبول هستند. اگر هم خدایی نکرده به مشکلی برخوردید، خسته شدید، پولتون زودتر از اونی که انتظار داشتید تمام شد و یا دلتون واسه ایران تنگ شد کوتاه کردن سفر خیلی راحته، فوری یک بلیط اتوبوس می گیرید و بر می گردید.

 

روسیه سفر سوم یا چهارم بود که رفتم. دیدن شهر سنت پترزبورگ و موزه اِرمیتاژ جزو آرزوهای دوردست من بود و وقتی یاد گرفتم با هزینه پایین هم میتونم ببینمش فوری توی برنامم گذاشتم.

توی این کشورها میتونید مهارت هاتون رو افزایش بدید و برای سفرهای دوردست و طولانی آماده بشید. اگر در مرز زمینی ایران و ارمنستان به مساله غیر منتظره و ناخوشایندی برخورد کردید خوب راحت بر می گردید ایران. خیلی بهتر از اینه که وسط آفریقا در مرز کنیا و اوگاندا اولین بار به اون مشکل برخورد کنید (به سرم اومده …).

 

آفریقا سخت ترین و البته جزو بهترین سفرهام بوده

کل مطلب رو خلاصه کنم مراحل این میشه:

1. شناخت از سبک سفر مورد نظرتون
2. کسب تجربه در ایران
3. اولین تجربه سفر خارجی در کشورهای همسایه

فراموش نکنید این مسیر پیشنهادی من هست، قطعا راه های دیگری هم وجود داره که هر کدام مزایا و معایب خودش رو داره. این مسیری بود که من رفتم و شاید اگر دوباره از اول شروع کنم همین راه رو برم.

اولین قدم خیل مهمه، سفرهای کوچک تون رو که میتونه به اندازه سفرهای طولانی لذت بخش باشه زودتر شروع کنید